Η οικογένεια δίνει πρώτη το... καλό παράδειγμα

Ενα δωδεκάχρονο παιδάκι ρωτάει τον πατέρα του καθώς εκείνος παρακολουθεί το δελτίο ειδήσεων: «Μπαμπά, τι είναι πολιτική;»

Ο πατέρας, φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωριμότητας, του απαντάει με ένα παράδειγμα:

«Κοίταξε, παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας. Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι. Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού. Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη,

κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της. Τέλος, το μωρό μας συμβολίζει το μέλλoν της χώρας. Σκέψου τα όλα αυτά και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;».

«Εντάξει μπαμπά», απαντάει ο μικρός και απομακρύνεται προβληματισμένος.

Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα του, ακούει το μωρό να κλαίει. Σηκώνεται, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί.

Πηγαίνει αμέσως στην κρεβατοκάμαρα των γονιών του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει τη μητέρα του να κοιμάται μόνη της στο κρεβάτι. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός, αλλά κάτι σιγοψιθυρίσματα από το δωμάτιο υπηρεσίας τον κάνουν να πλησιάσει προς τη μισάνοιχτη πόρτα.

Πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος. «Τι να κάνω;» σκέφτεται, «να ξυπνήσω τη μαμά; Θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια. Να διακόψω τον μπαμπά; Ντρέπομαι. Αλλά, πάλι, ποιος θα αλλάξει το μωρό; Εγώ δεν ξέρω να το κάνω».

Αποφασίζει, με τα πολλά, να κάνει την πάπια και να πάει για ύπνο.

Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:

- Λοιπόν; σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;

- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.

- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;

- Οταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά.

Η οικογένεια δίνει πρώτη το... καλό παράδειγμα